Η Αναγγέννηση μέσα απο τον Giotto di Bondone
Η Αναγγέννηση είναι το πνευματικό κίνημα που αφορά ένα κομμάτι του 14ου αιώνα και καλύπτει πλήρως τον 15ο και 16ο αιώνα.Ξεκινάει απο την Ιταλία, η οποία δεν ήταν ένα ενοιποιημένο κράτος καθώς θύμιζε τις πόλεις - κράτη της Αρχαίας Ελλάδας , με τη διαφορά ότι ανάμεσα τους υπήρχε μια κοινή βάση η συναίσθηση του ρωμαικού παρελθόντος όπως η θρησκεία και η νομοθεσία .
Σημαντική μορφή της Αναγέννησης και εισηγητής της είναι ο Giotto , με τον οποίο μπαίνουμε στο Trecento (δηλαδή τον 14ο αιώνα ),γνωστό μάλιστα ως Πρωτοαναγέννηση,κατα την οποία παρουσιάζονται τα προδρομικά φαινόμενα της αναγέννησης . Γεννήθηκε το 1267 σε ένα χωριό κοντά στη Φλωρεντία και τον ανακάλυψε ο Cimambue κάνοντας τον μαθητή του .Ο Giotto άλλαξε τον τρόπο ζωγραφικής , με το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του να αφορά θρησκευτικά θέματα . Μελετά και παρατηρεί τη φύση διότι θέλει να σχεδιάζει και να ζωγρφαίζει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι , πορεία προς τη φυσιοκρατία.Είχε πολλές παραγγελίες , ενώ σώζεται το εικονογραφικό του υλικό σχεδόν ανέπαφο , στο παρεκκλήσι Scrovegni ή παρεκκλήσι της αρένας ( Το παρεκκλήσι Scrovegni είναι κομβικό σημείο στην ιστορία της Δύσης .Κτίστηκε σε μία έκταση στη Πάδοβα απο τον Enrico Scrovegni , αφιερωμένο στην Παναγία του Ελέους για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες .Το παρεκκλήσι διαθέτει μια αίθουσα και ημικυκλική οροφή. ) στο οποίο ζωγράφισε τους πλευρικούς τοίχους . Το θέμα της τοιχογραφίας του είναι η ζωή του Ιωακείμ και της Άννας , της Παναγίας και του Χριστού .Ο Giotto δημιουργεί τρεις ζώνες δίνοντας μια αφηγηματική συνέχεια στις παραστάσεις.Σε όλες τις παραστάσεις υπάρχει ενιαίος φωτισμός , ανεξάρτητα απο την ώρα που εξελίσσονται στα γεγονότα .Το παρεκκλήσι εικονογραφείται στο διάστημα 1305-1308 .
Η εκδίωξη του Ιωακείμ απο τον ναό
Το όνειρο του Ιωακείμ
Η συνάντηση του Ιωακείμ και της Άννας
Η τελευταία εικόνα αποτελεί το αποκορύφωμα της τέχνης του Giotto. Φαίνεται η ικανότητα του να βλέπει τα πράγματα απο τηνανθρώπινη πλευρά .Μάλιστα κατηγορήθηκε οτι οι μορφές του είναι όπως αυτές απο το χωριό του , απλές και καθημερινές . Επικρατεί το συναίσθημα .Τ χρώματα τους κλιμακώνονται , χαρακτηρίστηκαν και ως χρώματα της άνοιξης .Η σκηνή αυτή είναι τολμηρή , όπως και οι μορφές Ακόμη και η κρυμμενη μορφή έχει έντονη εκφραστικότητα.
Η σφαγή των νηπίων
Η σκηνή χωρίζεται σε δυο μέρη .Απο τη μια οι μητέρες και απο την άλλη οι δήμιοι.Χρησιμοποιεί θερμότερα χρώματα για τις μητέρες και πιο ψυχρά για τα νεκρά παιδιά και τους δήμιους . Τοληρές μορφές οι μητέρες με μισόκλειστα στόματα , σχιστά σκούρα μάτια και ξέπλεκα μαλλιά.Υπάρχει εκφραστικότητα χρώματος , ενώ για την επίτευξη της προοπτικής βάζει τη μια μορφή μετά την άλλη.
Ο θρήνος για το νεκρό Χριστό
Στην εικόνα είναι φανερός ο θρήνος της Παναγίας για τον Χριστό , γνωστός ως pieta . Οι στάσεις και οι κινήσεις είναι πτωτικές εξυπηρετώντας το θέμα . Με το βάρος τους υποδηλώνουν τη θλίψη .Η οδύνη και ο πόνος των αγγέλων είναι έντονος .
Γενικά Χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του Giotto :
1. Ο Giotto χειρίζεται τα θρησκευτικά θέματα με ανθρωπισμό και όχι απόμακρα κια με ιεροπρέπεια. Οι μορφές του εκφράζουν συναισθήματα .
2. Στις εικόνες του επικρατεί το μπλε βάθος , δηλώνοντας οτι η ιστορία δεν είναι σε πραγματικό χρόνο .
3. Χρησιμοποιεί ενιαίο φως
4. Προσπαθεί να αποδώσει βάθος και να δημιουργήσει ζωτικό χώρο για τις μορφές του.
5. Χρησιμοποιεί συχνά τη φωτοσκίαση ώστε να υπάρχει εκφραστικότητα και όγκος .
6. Όταν ζωγραφίζει εξωτερικά τοπία χρησιμοποιεί συχνά για βάθος βράχια .
7. Τα πρόσωπα τα χρησιμοποιεί με διάφορους τρόπους ( κατά τομή , κατα το 1/4 , προφίλ κ.α .)
8. Πολλές φορές στα πλαίσια της ενιαίας ιστορίας υπάρχουν υποιστορίες.
9. Μερικές φορές χρησιμοποιεί στοιχεία που παραπέμπουν στον αρχαιοελληνικό και ρωμαικό πολιτισμό.Παρόλα αυτά δεν αναδεικνύει μια μορφή ανάλογα το κύρος της .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου